ΣΚΕΥΟΦΥΛΑΚΙΟΝ
Στὸ Σκευοφυλάκιο τῆς Μονῆς ἐκτίθενται γιὰ τὸ κοινὸ τὰ πλέον ἀντιπροσωπευτικὰ Σιναϊτικὰ κειμήλια: εἰκόνες, λειτουργικὰ σκεύη, ἄμφια, χειρόγραφα, ἀρχέτυπα, παλαίτυπα, ἱστορικὰ ἔγγραφα, χαλκογραφίες καὶ φωτογραφικὸ ὑλικὸ μὲ ἀπόψεις τῆς Μονῆς τοῦ τέλους τοῦ 19ου αἰῶνος.
Στὶς εἰκόνες περιλαμβάνονται ἔργα τῆς πρώτης χιλιετίας τοῦ χριστιανισμοῦ, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ οἱ παλαιότερες σωζόμενες φορητὲς εἰκόνες ὅλης τῆς χριστιανοσύνης κατασκευασμένες μὲ τὴν ἐγκαυστικὴ μέθοδο (πρὸ τῆς εἰκονομαχικῆς περιόδου).
Τὰ λειτουργικὰ σκεύη ἀντιπροσωπεύουν ἐξαιρετικὰ ἔργα μεταλλοτεχνίας, ποικίλης τεχνοτροπίας καὶ τεχνικῆς. Ὅλα δῶρα προσκυνητῶν, χορηγῶν ἢ Ἡγεμόνων, ποὺ συναγωνίζονταν ποιὸς θὰ προσφέρει στὴν Μονὴ τὰ πλουσιότερα ἀφιερώματα.
Ἰδιαιτέρως ὅσον ἀφορᾶ τὰ ἄμφια ὑπάρχει στὴν Μονὴ σχετικὴ παράδοση ποὺ θέλει τοὺς ἴδιους τοὺς ἱερεῖς νὰ ἐπιμελοῦνται τῶν ἀμφίων τους. Στὸ ὄρος Σινᾶ, μαζὶ μὲ τὶς Πλάκες τοῦ Νόμου, ὁ Μωυσῆς παρέλαβε καὶ τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ γιὰ τὶς στολὲς ποὺ προορίζονταν γιὰ τὸν Ἀαρὼν καὶ τοὺς ὑιούς του εἰς τὸ «ἱερατεύειν».
