St.Cathrine Monastery - The Holy Monastery of the God-trodden Mount Sinai, Saint Catherines Monastery

Τὸ Θεοβάδιστον ὄρος Σινᾶ εἶναι ὁ κατεξοχὴν ἱερὸς τόπος τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ἐδῶ ὁ Προφήτης Μωυσῆς ἀξιώθηκε νὰ ἰδεῖ τὸν Θεό, νὰ συνομιλήσει μαζί Του, νὰ παραλάβει τὸν Νόμο, νὰ παρακολουθήσει ἐν ὁράματι τὴν Δημιουργία τοῦ κόσμου.

Ἐδῶ ἔγινε αὐτόπτης μάρτυς τοῦ θαύματος τῆς Φλεγομένης Βάτου, τὸ ὁποῖο, σύμφωνα μὲ τὸν ἅγιο Γρηγόριο Νύσσης καὶ ἄλλους Πατέρες, προετύπωνε τὸ μυστήριο τοῦ Τόκου τῆς Παρθένου Μαρίας. Ὅπως ἡ Βάτος φλεγόταν ἀλλὰ δὲν καιγόταν, ἔτσι καὶ ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος τίκτει τὸ φῶς τῆς Θεότητος χωρὶς νὰ φθαρεῖ, καὶ παραμένει ἀειπάρθενος κα­τὰ τὴν σάρκωση καὶ γέννηση τοῦ Θεοῦ Λόγου. Στὸν ἱερώτατο τόπο τῆς ἁγίας Βάτου, αἰῶνες ἀργότερα, θὰ κτισθεῖ ἡ ἱερὰ Μονὴ τοῦ ὄρους Σινᾶ καὶ θὰ ἀφιερωθεῖ ἀρχικῶς στὴν «Θεοτόκο τῆς Βάτου», ἑορταζομένη στὶς 25 Μαρτίου.

ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΜΟΝΑΧΟΙ

Ἡ ἱερὰ Ἱστορία τοῦ ὄρους Σινᾶ σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν ἡσυχία καὶ τὴν ἁγιασμένη ὑποβλητικότητα τῆς σιναϊτικῆς ἐρήμου προσείλκυσε ἀπὸ πολὺ νωρὶς ἀναχωρητές, ποὺ ποθοῦσαν νὰ ἀγαπήσουν τὸν Θεὸ ὁλοκληρωτικὰ καὶ ἀναζητοῦσαν πρὸς τοῦτο τὶς πλέον πρόσφορες συνθῆκες.

Ἡ ὕπαρξη μοναστικῶν κοινοτήτων, στὶς ὁποῖες ἐνετάχθησαν οἱ ὁσιομάρτυρες Γαλακτίων καὶ Ἐπιστήμη ἤδη ἀπὸ τὰ μέσα τοῦ 3^ου αἰῶνος, ἀναδεικνύει τὸ ὄρος Σινᾶ ὡς τὸν ἀρχαιότερο τόπο ὀργανωμένου Μοναχισμοῦ τῆς χριστιανοσύνης.

Ἡ Ἱερὰ Μονὴ τοῦ ὄρους Σινᾶ σεμνύνεται ὡς φέρουσα τὸ ὄνομα τῆς πλέον λαοφιλοῦς καὶ σεβαστῆς γυναίκας Ἁγίας, τῆς μεγαλομάρτυρος Αἰ­κα­τε­ρί­νης. Ἡ χαριτόβρυτος εὐλογία τῶν ἱερῶν της λειψάνων, ποὺ ἀπο­θη­σαυ­ρί­ζον­ται στὴν Μονή, ἡ ἄμαχος προστασία της καὶ τὰ ἀναρίθμητα θαύματά της πρὸς κάθε ἄν­θρω­πο, τὴν ἀνέδειξαν στὸ διάβα τῶν αἰώνων πολιοῦχο τοῦ Σινᾶ καὶ κατέστησαν τὴν ἑορτή της κεν­τρικὴ πανήγυρη τῆς Μο­νῆς, ὑπερ­φα­λαγ­γί­ζον­τας ἀκόμη καὶ τὶς μεγαλύτερες μορφὲς ποὺ συνέδεσαν τὸ ὄνομά τους μὲ τὴν ἔρημο τούτη: τὸν προφήτη Μωυσῆ, τὸν ὅσιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος, ἀκόμη καὶ τὴν Θεοτόκο τῆς Βάτου, στὴν ὁποία καὶ ἦταν ἀφιερωμένη ἡ Μονὴ ἀπὸ τοὺς κτίτορες.

Σύμφωνα μὲ τὴν Σιναϊτικὴ παράδοση, ὁ Προφήτης τοῦ Ἰσλὰμ Μωάμεθ εἶχε ἐπισκεφθεῖ τὴν Μονῆ τοῦ Σινᾶ κατὰ τὴν διάρκεια τῶν ἐμπορικῶν του περιοδειῶν καὶ εἶχε γνωριστεῖ μὲ τοὺς Μοναχούς. Στὸ Κοράνι μνημονεύει τοὺς ἱεροὺς τόπους τοῦ Σινᾶ: «Ὅταν δεχθήκαμε τὴν συνθήκη σας καὶ ὑψώσαμε πάνω σας τὸ Ὄρος καὶ εἴπαμε: Πάρετε στὰ σοβαρὰ ὅ,τι σᾶς δώσαμε καὶ ἀκούσατε προσεκτικά» (2/93).

Κατὰ τὸ 2^ο ἔτος τῆς Ἐγίρας (623 μ.Χ.), οἱ Σιναΐτες ἔσπευσαν καὶ ἔστειλαν μιὰ πρεσβεία στὴν Μεδίνα γιὰ νὰ ζητήσουν πολιτικὴ προστασία. Ἀνταποκρινόμενος ὁ Μωάμεθ στὸ αἴτημα αὐτὸ ἐξέδωσε μὲ ποινὴ ἀφορισμοῦ «ἰδιόγραφη ὑποχρέωση» / Διαθήκη (Ahdname), ἐπικυρωμένη μὲ τὸ ἀποτύπωμα τῆς ἴδιας τῆς παλάμης του. Μὲ αὐτὴν ζητᾶ ἀπὸ τοὺς Μουσουλμάνους νὰ ὑπερασπίζονται τοὺς Μοναχούς, νὰ τοὺς ἀφήνουν ἀπερίσπαστους στὰ θρησκευτικά τους καθήκοντα καὶ νὰ μὴν εἰσπράττουν ἀπὸ αὐτοὺς φόρους.

Ἡ συνεχὴς ἐπὶ δεκαοκτὼ αἰῶνες παρουσία τῶν Σιναϊτῶν Μοναχῶν στὸν ἰδιαίτερα εὐαίσθητο καὶ στρατηγικὸ γεωπολιτικά, θρησκευτικὰ καὶ πολιτιστικὰ χῶρο τῆς χερσονήσου τοῦ Σινᾶ, διετηρήθη χωρὶς ἰδιαίτερες λεηλασίες καὶ καταστροφές. Ἡ βιοτή τους προκάλεσε τὴν ἐκτίμηση καὶ τὸ ἐνδιαφέρον τῶν ἑκάστοτε ἰσχυρῶν ἡγετῶν, οἱ ὁποῖοι τοὺς ἐφοδίαζαν μὲ ἰδιαίτερα προνόμια. Ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ τῆς καθιερώσεως τοῦ Χριστιανισμοῦ ὡς κυρίαρχης θρησκείας τῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας, οἱ Βασιλεῖς της ἐνδιαφέρθηκαν νὰ προστατεύσουν τὴν ζωὴ τῶν Σιναϊτῶν Ἀναχωρητῶν καὶ κυρίως τῶν ἀσκουμένων γύρω ἀπὸ τὸν τόπο τῆς Ἁγίας Βάτου. Οἱ ἐνέργειες τῆς ἁγίας Ἑλένης ἀρχικὰ καὶ ἐν συνεχείᾳ τοῦ Ἰουστινιανοῦ δηλώνουν ἀνάγλυφα τὴν πραγματικότητα αὐτή.