ΕΝΤΥΠΑ
Ἡ βιβλιοθήκη τῶν ἐντύπων τῆς Μονῆς διακρίνεται γιὰ τὴν παλαιότητα, τὸ πλῆθος καὶ τὴν ποικιλία τῶν ἐντύπων της. Τὸ παλαιὸ τμῆμα τῶν ἐντύπων περιλαμβάνει περισσότερους ἀπὸ 8000 τόμους, οἱ ὁποῖοι καλύπτουν ἀντιπροσωπευτικὰ ὅλη τὴν πνευματικὴ παραγωγὴ τοῦ Ἑλληνισμοῦ ἀπὸ τοὺς ἀρχαίους χρόνους μέχρι σήμερα. Διασώζει ἔτσι τὴν χριστιανικὴ σοφία μαζὶ μὲ τὴν θύραθεν ἐπιστήμη καὶ παιδεία ὡς ἀναπόσπαστο κομμάτι τοῦ σιναϊτικοῦ μοναστικοῦ βίου, ἀποδεικνύοντας τὴν εὑρύτητα πνεύματος τῶν Σιναϊτῶν μοναχῶν. Θαυμάζει κανεὶς τὶς ποικίλες ἐκδόσεις τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων συγγραφέων, τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, τὰ πολυάριθμα λειτουργικὰ βιβλία, τὰ λεξικά, τὰ ἐγχειρίδια Γραμματικῆς, πολλὲς ἐκδόσεις τῆς Ἐγκυκλοπαιδείας Φιλολογικῆς τοῦ Ἰωάννου Πατούσα καὶ ὅσα ἄλλα ἀπὸ ὅλο τὸ φάσμα τῶν ἐπιστημῶν, καθὼς ἐπίσης καὶ ἔργα ξενόγλωσσης λογοτεχνίας ὅπως τὶς κωμωδίες τοῦ Μολιέρου.
Στὰ ἀρχέτυπα (ἐκδόσεις 15ου αἰ.) συγκαταλέγονται μερικὲς ἀπὸ τὶς πλέον λαμπρὲς ἱστορικὲς ἐκδόσεις, ὅπως ἡ α΄ ἔκδοση τοῦ Ὁμήρου (1488), ἡ α΄ ἔκδοση τῶν κωμωδιῶν τοῦ Ἀριστοφάνους (1498), τὸ Μέγα Ἐτυμολογικὸ Λεξικὸ τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσης (1499), τὰ Σχόλια στὶς Κατηγορίες τοῦ Ἀριστοτέλους (1499), τὸ Λεξικὸ τοῦ Σουΐδα κ.ἄ. Ἀπὸ τὰ παλαίτυπα (ἐκδόσεις 16ου αἰ.) –προερχόμενα ἀπὸ τὸ περίφημο τυπογραφεῖο τοῦ Ἄλδου Μανουτίου καὶ ἀπὸ τὰ τυπογραφεῖα τῆς Φλωρεντίας, τῆς Ρώμης, τοῦ Λουγδούνου (Leyden), τῶν Παρισίων, τῆς Βασιλείας κλπ– διακρίνεται σειρὰ τῶν μεγάλων ἀρχαίων Ἑλλήνων συγγραφέων, ὅπως τοῦ Πλάτωνος, τοῦ Σοφοκλέους, τοῦ Εὐριπίδου, τοῦ Δημοσθένους, καθὼς καὶ ἐκδόσεις τῆς Βίβλου. Στὶς ἀναγεγραμμένες ἐνθυμήσεις παρελαύνουν ὀνόματα ἐπιφανῶν λογίων ἢ διακεκριμένων ἐκκλησιαστικῶν ἀνδρῶν τῆς περιόδου τῆς ὀθωμανικῆς κυριαρχίας, στοὺς ὁποίους εἶχαν ἀνατεθεῖ εὐθύνες ἐθναρχικὲς ἢ ἐκπροσωπήσεως τῶν ὑπολοίπων ὀρθοδόξων λαῶν τῆς ὀθωμανικῆς αὐτοκρατορίας.
