Κειμήλια
Ἡ Βιβλιοθήκη τῆς Μονῆς εἶναι μία ἀπὸ τὶς ἀρχαιότερες μὲ συνεχῆ ζωὴ καὶ σπουδαιότερες Βιβλιοθῆκες τοῦ κόσμου σὲ παπύρους, χειρόγραφα, ἔντυπα καὶ ἔγγραφα διαφόρων γλωσσῶν. Μεταξὺ τῶν ἑλληνικῶν χειρογράφων διακρίνεται ὁ περίφημος «Σιναϊτικὸς Κῶδιξ» τοῦ 4ου αἰ. καὶ τὰ ἑκατὸν περίπου χειρόγραφα γραμμένα στὴν μεγαλογράμματη γραφὴ (7ος-11ος αἰ.). Τὴν συλλογὴ τῶν ἑλληνικῶν χειρογράφων διακρίνει τέτοια ποικιλία γραφῶν, ὥστε εἶναι δυνατὸν μόνον μὲ τὰ σιναϊτικὰ χειρόγραφα νὰ παρακολουθήσουμε τὴν διαδρομὴ καὶ ἐξέλιξη τῆς ἑλληνικῆς γραφῆς ἀπὸ τὸν 4ο αἰ. μέχρι τῆς ἐφευρέσεως τῆς τυπογραφίας καὶ ἀργότερα.
Μεταξὺ τῶν κειμηλίων τῆς Μονῆς, ξεχωρίζει ὁπωσδήποτε ἡ συλλογὴ τῶν φορητῶν εἰκόνων, ἡ πλουσιότερη ἀριθμητικὰ καὶ σημαντικότερη παγκοσμίως. Τὸ Σινᾶ τυγχάνει ἕνας ἀπὸ τοὺς ἐλαχίστους τόπους ὅπου σώζονται εἰκόνες τοῦ 6ου καὶ 7ου αἰῶνος, ἀπαράμιλλης ὀμορφιᾶς καὶ τεχνικῆς, μάλιστα δὲ οἱ παλαιότερες σωζόμενες τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Παναγίας.
