Ἡ Μονὴ τοῦ ὄρους Σινᾶ
Τὸ ὄρος Σινᾶ ἀποτελεῖ ἕνα ἑλληνορθόδοξο Μοναστικὸ κέντρο μὲ ἀδιάκοπη πνευματικὴ ζωὴ 18 αἰώνων. Ἡ ἀσκητικὴ ζωὴ στὴν ἔρημο πέριξ τοῦ ὄρους Χωρὴβ ἀρχίζει ἀπὸ τὸν 3ο αἰῶνα, ἐνῶ τὴν ἐποχὴ τοῦ Ἰουστινιανοῦ (6ος αἰ.) οἰκοδομεῖται ἡ Ἱερὰ Μονὴ τοῦ ὄρους Σινᾶ, ἡ ὁποία καὶ καθίσταται ἔκτοτε τὸ σημεῖο ἀναφορᾶς τοῦ Σιναϊτικοῦ Μοναχισμοῦ.
Ἡ Ἱερὰ Μονὴ τοῦ ὄρους Σινᾶ κτίστηκε στοὺς πρόποδες τοῦ ὄρους Χωρήβ, στὴν κορυφὴ τοῦ ὁποίου ὁ Προφήτης Μωυσῆς παρέλαβε ἀπὸ τὸν Θεὸ τὶς 10 ἐντολὲς καὶ τὸν Νόμο. Ἐντὸς τῶν τειχῶν της περιέκλεισε δύο σημαντικοὺς τόπους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης: τὴν Ἀκατάφλεκτη Βάτο καὶ τὸ πηγάδι τοῦ Μωυσέως. Μέχρι σήμερα παραμένει ὡς ὁ ἱερὸς Βιβλικὸς τόπος ὅπου τὰ γεγονότα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης φωτίζονται καὶ ἑρμηνεύονται ὑπὸ τὸ πρίσμα τῆς λατρείας τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς τιμῆς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.
